Łódź, miasto wielu kultur, kryje w sobie wiele niezwykłych miejsc, które świadczą o jej różnorodności i historii. Wśród nich znajdują się dwie wyjątkowe cerkwie, które odgrywały i wciąż odgrywają ważną rolę w życiu prawosławnej społeczności.
Pierwszą z nich jest Cerkiew Św. Olgi, położona przy ulicy Piramowicza (dawniej Olgińska). To piękny przykład zabytku, który łączy w sobie zarówno religijną tradycję, jak i architektoniczną wartość Łodzi z przełomu XIX i XX wieku. Została wybudowana jako cerkiew filialna, należąca do parafii św. Aleksandra Newskiego. Budowę świątyni wsparli wierni, a plac pod jej wzniesienie przekazał fabrykant Juliusz Kunitzer. Cerkiew została ukończona w 1898 roku, a jej projekt stworzył architekt Franciszek Chełmiński. Charakterystycznym elementem tej świątyni jest złota, pojedyncza kopuła, która zdobi jej dach. Wnętrze cerkwi jest równie zachwycające, szczególnie trzyrzędowy ikonostas oraz teksty w języku cerkiewnosłowiańskim na ścianach, które służyły pomocą modlącym się dzieciom. Cerkiew poświęcona była św. Oldze Kijowskiej i do dzisiaj stanowi miejsce modlitwy dla wiernych.
Zaledwie kilka kroków dalej, przy ul. Kilińskiego 56, stoi druga z łódzkich cerkwi – Cerkiew Św. Aleksandra Newskiego. Ta imponująca świątynia, wzniesiona pod koniec XIX wieku z inicjatywy łódzkich fabrykantów, była symbolicznie związana z dworcem kolejowym. Celem jej budowy było stworzenie miejsca, które będzie jasnym znakiem dla podróżnych, że przybyli do Łodzi – miasta o wielokulturowym charakterze. Wybudowana w stylu rosyjsko-bizantyjskim, wyróżnia się efektowną elewacją z bogatymi zdobieniami, kopułą i wieżą z pięcioma złotymi hełmami. Wnętrze cerkwi zachwyca rzeźbionym w dębowym drewnie ikonostasem, który został wykonany przez włoskiego mistrza Camillo w Petersburgu. Cerkiew pełni rolę katedry diecezji łódzko-poznańskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, a jej wnętrze zostało częściowo ufundowane przez Izraela Poznańskiego, jednego z najważniejszych fabrykantów Łodzi.
Obie cerkwie są świadectwem historii miasta, w którym różne kultury współistniały, tworząc niepowtarzalny klimat i dziedzictwo. Dziś, mimo zmieniającego się świata, wciąż są aktywnymi miejscami modlitwy i duchowego życia prawosławnych mieszkańców Łodzi.